Hallo allemaal!

Na een wat langere tussentijd is hier dan weer een blogje! Het heeft wat langer geduurd, en de verhalen zijn wat opgespaard. Dus bereid je voor, voor een langer verhaal dan normaal.

Ik zal beginnen met vorig weekend, waarin we op zaterdag vroeg uit de veren zijn gegaan om de gereserveerde auto op te halen. Dit keer is het een grijze Chevrolet Cobalt geworden, waar we erg blij mee waren. Reed super en zuiniger dan onze vorige slee van een Chrysler.

Toen we wegreden zijn we gelijk op weg gegaan naar Six Flags, Magic Mountain! Dit attractiepark was zeer de moeite waard, want wat een hoop spektakel krijg je hier voor je geld, in tegenstelling tot de Six Flags in Nederland. Omgerekend 20 euro per persoon, voor een park waarin, bereid je voor, 14 volwaardige achtbanen te vinden zijn. Waar je in Nederland bij ieder park na de (gemiddeld4) ''grote'' attracties wel klaar bent, kun je hier dus echt aan een stuk door genieten van allemaal verschillende rollercoasters. Die 4 die je in Nederland dan vindt, zouden zelfs bij de middelmatige coasters horen in dit park. De achtbanen die hier stonden zijn namelijk behoorlijk extreem (lees: Amerikaans). Een paar voorbeelden:

The Riddler, een achtbaan waarin je staand in je karretje loopings en kurkentrekkers maakt. Een hele aparte ervaring, en onverwacht minder eng dan wanneer je in een achtbaan zit (mijn eerste reactie was het spreiden van mijn armen, fantastich).

Een andere, vrij bekende hier in Amerika, was de Superman Escape from Krypton (zie deze link). Het concept is heel simpel: keihard rechtuit accelereren, dik 100 meter omhoog worden geblazen, en vanaf hier weer dezelfde weg terug, de andere kant uit. Dit kon zijn vooruit of achteruit, afhankelijk van de positie waarin je begon (er waren 2 banen, ene startte vooruit andere achteruit). Wij begonnen achteruit, en gingen dus vooruit weer naar beneden. Wat een ding...

De meest spectaculaire en meest geweldige achtbaan die ik ook heb ervaren, was de X2. Dit was onze allerlaatste attractie van de dag, maar werkelijk de allermooiste. Al ging er heel veel wachttijd aan vooraf, in totaal wel ongeveer 3 uur. Dit kwam niet alleen door drukte en een lange rij. Na 2u in de ''gewone'' rij te hebben gestaan, stonden we aan het hekje. Maar daar moesten we wel erg lang wachten, er was iets aan de hand. Bleek dat een klein meisje(we schatten 10 jaar) bewusteloos was geraakt oid. Het duurde allemaal ontzettend lang, en we werden een stuk terug gestuurd van de hekken. Nadat de ambulance het kind had opgehaald, en we inmiddels nog een half uur verder waren, mochten we weer naar binnen. We kwamen weer gelijk vooraan, en gingen in de stoelen zitten. Maar... door al het oponthoud was de machine een beetje in de war en wilden de sluitingen niet dicht! Dus we werden opnieuw een stuk teruggestuurd (we zaten al IN DE STOELEN!), en de machine moest gereset worden. Dit duurde nog ongeveer 10 minuten (het was inmiddels half 10, we gingen in de rij staan rond half 7). Maar toen uiteindelijk kwamen we opnieuw in de stoelen terecht en gingen de sluitingen dicht. Het was eindelijk tijd voor wat de beste achtbaanrit in mn leven was tot nu toe zou worden...

Hoe ze dit bedacht hadden was werkelijk geniaal. De baan was als een normale achtbaan, alleen waren de stoelen naast de baan gemonteerd, aan draaiende schijven die de stoelen over de kop lieten gaan. Het is misschien moeilijk te begrijpen hoe dit nou dan uiteindelijk werkt, dus hier een link van iemand die vanuit het karretje filmt. Een fantastische ervaring.

De zondag die op deze dag volgte was eigenlijk heel rustig. Het regende heel hard, en we hebben eigenlijk alleen een bezoek gebracht aan de regisseur van de film waar Kim en ik een rol in krijgen. We hebben wat dingen besproken, en 3 april gaan we het doen! Ik ben benieuwd, tot nu toe weet ik alleen dat ik waarschijnlijk de rol krijg van een kung fu monk (die lui in oranje pakjes, google het maar).

Dit weekend was weer een drukke. Zaterdagochtend zijn we vroeg op pad gegaan voor boodschappen voor de bbq die we de volgende dag hielden. Sylvia had ons gereden, en na de tijd hebben we lekker geluncht bij de familie Kast. Hier hadden Dieuwertje en Roee ons opgehaald om mee te gaan naar de shooting range! Roee heeft namelijk zelf een paar handpistolen (voor zijn eigen veiligheid, als gevolg van slechte ervaringen), en we hoeften dus alleen kogels te kopen. Maar wat een ervaring! Roee is een ontzettend goede leraar, en ik had het binnen de kortste keren onder de knie. We begonnen met de ''kleine'' 9mm, en eindigden met een 45 caliber ''The Big boy''. Die laatste beviel me het best. Niet alleen omdat de resulterendekogelgaten het grootst waren, maar ook omdat ik er het best mee schoot. Zie de foto's voor het resultaat!

Na het schieten zijn we uit eten geweest bij een typische American diner, en hebben we nog een filmpje gepakt met zn allen: Sucker Punch. Supergave film, erg origineel verhaalen supervette muziek.

De volgende dag hadden we lekker uitgeslapen, en hebben we allen klaargezet voor de bbq. Het was een succes, iedereen van het lab was gekomen, de gehelefamilie Kast was er, en het was supergezellig. En alsof dat nog niet genoeg was: Inge en Kenneth, vrienden van ons,waren langs gekomen omdat ze vandaag in LA zijn geland! Ze maken een rondreis en over een paar weken zijn ze 3 dagen hier. Maar ze waren vandaag al even langsgekomen, en toen iedereen weg was hebben we nog wat met ze gedronken in Pasadena. Erg leuk om ze te zien! Kan niet wachten tot ze er weer zijn over een paar weken.

Nou dat was het week voor het weekend. Er staat weer een drukke weer op het programma, met ook leuke dingen, dus volgende week weer een blog! Ik zie uit naar de reacties, en tot de volgende keer!